Petros ośmiokrotny

Łagodzić śmierć i cierpienie czujących istot wokół mnie, szczególnie te spowodowane globalną sukcesją ekologiczną.

• Mam możliwości, a więc i obowiązek przyczynić się do rozwoju własnego, osób związanych ze mną oraz całej planety, jednocześnie i od teraz!
• Stworzę samodzielną grupę działania, która dokonywać będzie ewolucyjnych przełomów w imieniu planety i zamieszkujących ją istot. Jedna planeta, jedno życie.
• Przekażę tę ideę innym, zdolnym do organizowania kolejnych grup tego rodzaju.
• Z czasem, w sposób naturalny, grupy te będą się łączyć na coraz wyższych poziomach świadomości i skuteczności — w obronie wszystkich istot czujących!

— inspirowane przez Credo, First Earth Battallion

(Nasz) nawyk polegania na ideologiach i wielkich planach zaczerpnięty jest z języka tragedii, gdzie wielcy bohaterowie dla idei ryzykują wszystkim. To oczywiście jest materiał na wielką literaturę i dramat, lecz bohaterowie tragiczni zwykle giną, a często zabierają ze sobą wszystkich swoich bliskich.

Może więc nie jest to najlepszy model dla konstruktywnej zmiany.

W zamian Johnson proponuje zadziwiającą alternatywę: bohatera komicznego. Bohater komiczny to zwykle niezgrabiasz, w zagubieniu plączący się po scenie, z celem nie bardziej ambitnym niż wyjść z opałów z całą skórą na grzbiecie. Jest żywą antytezą herosa, a jego wysiłki, aby przetrwać, nie zaskarbią mu tego rodzaju szacunku, za jakim najwyraźniej tęskni tak wielu koryfeuszy zmian społecznych. Jednak inaczej niż bohater tragiczny, to on właśnie zwykle pozostaje wśród żywych, a często doprowadza i resztę obsady do końca spektaklu.

— J. M. Greer „W stronę cywilizacji ekotechnicznej”